δυσκολη η ζωη των ιγκουανα στην ελλαδα πλεον αφου επειτα απο μια 3ετια πολυ καλης εμπορικοτητας χαθηκε η μπαλλα με τις ποσοτητες που ερχοντουσαν σαν εισαγωμενα και τα επαιρναν ασχετοι αφου ηταν αρκετα φτηνο ζωο και εξωτικο(μοδατο) με πολυ ομως ακριβο εξοπλισμο για να ζησει.
καπου εκει σημειωθηκαν αρκετοι θανατοι και αργοτερα το βαρεθηκαν αρκετοι και το αφηναν η στο δρομο η κατεληγε σε φιλοζωικες προς περιθαλψη.
η δυναμη της τηλεορασης το εβαλε στη ζωη μας και ειναι πλεον σιγουρο πια οτι λιγοι εχουν,ελαχιστοι το συντηρουν σωστα και κανεις δεν αγοραζει πλεον.
το ειδαμε στο δρομο με λουρακι,στον ωμο ιδιοκτητων και γενικα οπου μπορει να φανταστει κανεις για επιδειξη.
μπορεσε απο μονο του σα δυναμη να φτιαξει και συγκεντρωση ιδιοκτητων υποβασταζομενη ομως και απο αλλα ερπετα αφου η καθοδικη πορεια του στο χομπυ η γενικα στα χερια των χθεσινων τυπων τεινει να εξαφανιστει απο συλλογες ερπετων η σαν πετ.
το μοναδικο του χρωμα και η εμφανιση του προδιαθετε τον αγοραστη αλλα ο ιδιος ποτε δε φανταζοταν το τελικο μεγεθος ειδικα σε αρσενικο ζωο οπου και καποιες φορες το χρονο ειχε τη παραξενη συμπεριφορα τασης ζευγαρωματος με απροβλεπτα δαγκωματα.
παντως ειναι σιγουρο οτι εδω στην ελλαδα κρατηθηκε αρκετα η μοδα γιατι ηδη η ευρωπη το ειχε διαγραψει σαν πετ απο τη δεκαετια του '90.
το καλο παντως ειναι οτι εχουν σταματησει οι ασυδοτες εισαγωγες αφου εμπορικα δε στεκεται πλεον σα πωληση....
